XVIII-wieczna Wenecja, brutalne morderstwo i wpływowi podejrzani. Czy słynny malarz Canaletto odkryje prawdę?

Wenecja, 1725 rok, epidemia czarnej ospy zbiera okrutne żniwo. Z zimnych, mętnych wĂłd Rio dei Mendicanti zostają wyłowione zwłoki bogatej patrycjuszki z rozciętą klatką piersiową i wyjętym sercem. W obliczu narastającego w Wenecji napięcia malarz Giovanni Antonio Canal, zwany Canalettem, zostaje wezwany przez głĂłwnego inkwizytora. Jego podejrzenie wzbudza obraz, na ktĂłrym namalowane jest miejsce zbrodni. Czyżby artysta miał coś wspĂłlnego z morderstwem?

Kiedy przestraszony Canaletto opuszcza Pałac DożĂłw, niespodziewanie zostaje zatrzymany i doprowadzony przed oblicze władcy, rĂłwnież zainteresowanego obrazem. Przedstawia on w niekorzystnym świetle jedną ze znamienitych weneckich rodzin. Co robi bowiem szlachetnie urodzony kawaler w najpodlejszym zakątku Wenecji? Dlaczego odwiedza miejsca, w ktĂłrych żyje i pracuje zwykły plebs?

Doża zleca malarzowi, aby śledził arystokratę. Dochodzenie, ktĂłre początkowo go przeraża, a z czasem coraz bardziej zajmuje, prowadzi Antonia do słynnego salonu, gdzie pod przykrywką intelektualnej zabawy odbywają się tajemne spotkania i praktykowane są mroczne rytuały. Jakie sekrety skrywają weneckie pałace? Co za wszelką cenę starają się ukryć ich mieszkańcy?

W kwietniu 1982 roku Wade Davis otwiera kopertę. Wyciąga z niej bilet lotniczy na Haiti i wyblakłą fotografię przedstawiającą rolnika. To Clairvius Narcisse, człowiek-zombie, pogrzebany w latach sześćdziesiątych, lecz na powrĂłt żyjący w haitańskiej społeczności.
Antropolog wyrusza na Haiti, by rozpocząć naukowe śledztwo, ktĂłrego celem jest odkrycie toksyny zmieniającej człowieka w zombie. Po zagłębieniu się w kulturę vodoun, będąca haitańską odmianą voodoo, i doświadczeniu mistycznych obrzędĂłw wpada na trop dwĂłch trucizn. Pierwsza wywołuje stan zbliżony do śmierci klinicznej, druga odwraca ten proces, jednak trwale uszkadza mĂłzg. Z obu chętnie korzystaja władze wioski.
Wąż i tęcza to nie tylko zdumiewająca opowieść o procesie zombifikacji, ale przede wszystkim o podrĂłży w najbardziej pierwotne zakątki ludzkiej duchowości. Autor doskonale opisuje fenomen krwawych rytuałĂłw vodoun, ktĂłre stają się punktem wyjścia do zrozumienia doświadczonej brutalnym kolonializmem historii Haiti.